Tavsiyemiz
Filtreler
Hizmet Kategorileri
Sağlık
blog-image tavsiyemiz

Kedi Lösemisi: Nedenleri, Belirtileri ve Tedavisi Nedir?

Kedi Lösemisi: Nedenleri, Belirtileri ve Tedavisi Nedir?

author
Ali Osman Kartal
28/10/2024

İlk olarak 1960’larda keşfedilen kedi lösemi virüsü, bir kedinin bağışıklık sistemini ciddi şekilde engelleyebilen, iletilebilir bir RNA retrovirüsüdür. Evcil kedilerde en sık teşhis edilen hastalık ve ölüm nedenlerinden biridir. Virüs her zaman hemen belirti göstermediği için, bir eve yeni giren bir kedi FeLV için test edilmelidir.

 

FeLV, bir hayvanın bağışıklık sistemini zayıflatır ve kedileri anemi, böbrek hastalığı ve lenf sisteminin oldukça kötü huylu ve ölümcül bir kanseri olan lenfosarkom dahil olmak üzere çeşitli enfeksiyon ve hastalıklara yatkın hale getirir.

 

Genç yavru kediler ve bir yaşından küçük kediler virüse karşı en hassas olanlardır. Enfekte bir kediyle yaşayan, enfekte olmuş bir kedi tarafından ısırılabilecekleri açık havaya çıkmasına izin verilen kediler ve FeLV pozitif bir anneden doğan yavru kediler enfeksiyon açısından en fazla risk altındadır.

  • FeLV virüsü, tükürük, burun salgıları, idrar, dışkı ve kan dahil olmak üzere birçok vücut sıvısında bulaşır.
  • FeLV en yaygın olarak doğrudan temas, karşılıklı bakım ve tuvalet, yiyecek ve su kaplarının paylaşılması yoluyla bulaşır.
  • Ayrıca utero veya anne sütü yoluyla da geçebilir.
  • Diğer kedilerle kavga eden enfekte olmuş sokak kedileri, hastalığı ısırıklar ve çizikler yoluyla bulaştırabilir.

Üç aylıktan büyük ve FeLV aşısı olan sağlıklı kedilerin, virüsü başka bir kediden kapması pek olası değildir.

 

Kedi Lösemisi Belirtileri




FeLV ile enfekte olmuş kediler, aşağıdaki belirtilerden bir veya daha fazlasını sergileyebilir:

1.     İştahsızlık ve kilo kaybı

2.     Soluk veya iltihaplı diş etleri

3.     Tüy sağlığında bozulma

4.     apseler

5.     Ateş

6.     Üst solunum yolu enfeksiyonları

7.     İshal ve kusma

8.     nöbetler

9.     Davranıştaki değişiklikler

10. Görme veya diğer göz problemleri

11. Büyümüş lenf düğümleri

12. Üreme sorunları (dişilerde)

13. Sarılık

14. Kronik cilt hastalığı

15. Solunum zorluğu

16. Letarji

 

FelV’yi Önleme


  • FeLV kapma riski taşıyan kediler için bir aşı mevcuttur. Tüm aşılar gibi aşılamanın da riskleri vardır ve aşı enfeksiyona karşı %100 garanti değildir. Bu aşının kediniz için uygun olup olmadığını en iyi veterineriniz değerlendirebilir.
  • Herhangi bir bulaşıcı hastalıkta olduğu gibi, en iyi korunma, maruz kalma kaynaklarını ortadan kaldırmaktır. Rutin FeLV testi yapmak ve kedinizi içeride ve FeLV durumu bilinmeyen kedilerden uzak tutmak, kedinizin enfekte olmasını önlemenin en iyi yolu olmaya devam ediyor.

 

Kedi Lösemisi Teşhisi


FeLV’yi teşhis etmek için kullanılabilecek çeşitli test türleri vardır.

  • Çoğu veteriner hekim ve barınak uzmanı, kan dolaşımındaki FELV virüsüne karşı antijeni tespit eden ELISA (enzim bağlantılı immünosorbent testi) testini kullanır.
  • Pozitif ELISA test sonuçlarını doğrulamak için IFA (dolaylı floresan antikor) testi veya PCR (polimeraz zincir reaksiyonu) testi gibi diğer testler önerilir.

 

Lösemili Kedi Bakımı



  • Kedinizi, bakteri ve parazitleri barındırabilen ve enfeksiyona yol açabilen çiğ et, yumurta ve pastörize edilmemiş süt ürünleri içermeyen, beslenme açısından dengeli bir diyetle besleyin.
  • Kedinize içeride ve hastalığa neden olabilecek diğer kedilerden uzakta dinlenmesi için sessiz bir yer sağlayın.
  • Sağlık kontrolü ve kan testleri için kedinizi en az altı ayda bir veterinere götürün.
  • Enfeksiyonun erken evrelerinde bir kedi herhangi bir klinik belirti göstermeyebilir, ancak yine de virüsü diğer kedilere geçirebilir. FeLV’ye karşı uygun şekilde aşılanmış olsa bile, eve enfekte olmamış yeni bir kedinin sokulması tavsiye edilmez. Enfekte kedilerle yakın çevrede yaşayanlar enfeksiyon için en fazla risk altındadır ve virüs için test edilmeli ve negatifse ayrı barındırılmalıdır.
  • FeLV diğer kedilere bulaşıcıdır, ancak insanlara veya diğer türlere bulaşıcı değildir. Evdeki diğer kediler, virüsü enfekte olmuş bir kediden alabilir. Virüs vücudun dışında uzun süre yaşamamasına ve yaygın dezenfektanlarla kolayca etkisiz hale getirilmesine rağmen, ortak tımar, paylaşılan yiyecek ve su ve ortak tuvalet kullanımından geçebilir.
  • Ne yazık ki FeLV için bir tedavi yoktur ve klinik olarak enfekte olmuş kedilerin %20’sinden daha azının üç yıldan fazla aktif enfeksiyondan sağ kurtulduğu tahmin edilmektedir. Kansere yakalanan kedilerin durumunda, kemoterapi yaşam süresinin uzamasına yardımcı olabilir, ancak tedavi genellikle en iyi yaşam kalitesini sağlamaya odaklanır.